Cmentarz wojenny nr 247 w Szczucinie

Cmentarz wojenny nr 247 w Szczucinie jest austriackim cmentarz z I wojny światowej. Cmentarz znajduje się w środkowej części cmentarza parafialnego w Szczucinie. Wykonano go na planie prostokąta o rozmiarach 28 × 15 m. Projektantem był Johan Watzal. Ogrodzenie cmentarza od strony wschodniej składa się z betonowego muru, za którym znajduje się ziemny pagórek. Z pozostałych stron są to betonowe słupki, pomiędzy którymi umieszczono poręcze ze stalowych rur. Wejście przez bramkę od strony zachodniej. Bramkę tworzą dwa betonowe słupki i niska żelazna furtka. Główny element kwatery stanowi znajdująca na wprost wejścia w linii muru zakończona dwuspadowa ściana pomnikowa z gzymsem z zdobionym profilowanymi krzyżami greckimi. Przed pomnikiem usytuowana podłużna, prostokątna mogiła, otoczona niskim ogrodzeniem z kraty z metalowych prętów, osadzonym na betonowym krawężniku. Na mogile znajduje się 5 jednakowych nagrobków w formie ściętych pulpitowo betonowych bloczków osadzonych na betonowej podstawie. Od strony pomnika na trzech metalowych prętach umieszczony jest emblemat przedstawiający pięcioramienną, czerwoną gwiazdę.

W płycinie ściany pomnikowej znajduje się tablica wykonana po II wojnie światowej z napisem: „SPOŁECZEŃSTWO/ ZIEMI DĄBROWSKIEJ/ SKŁADA WYRAZY WDZIĘCZNOŚCI/ BOHATEROM/ ARMII RADZIECKIEJ/ POLEGŁYM W WALCE/ NAJEŹDŹCĄ/ HITLEROWSKO-FASZYSTOWSKIM/ ZA WOLNOŚĆ LUDU”. W kwaterze pochowano szczątki 58 żołnierzy Armii Czerwonej poległych w styczniu 1945 r., które ekshumowano z miejscowości: Delastowice, Lubasz, Słupiec, Suchy Grunt, Szczucin, Świdówka, Wola Szczucińska. Nazwiska tych żołnierzy są nieznane.

Na górnej części ściany pomnikowej znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca skrzyżowane lufy armatnie.
Groby z I wojny światowej rozmieszczone są w ujętych w krawężniki rzędach, prostopadłych do alejki głównej mogiły żołnierzy sowieckich. Na grobach znajdują się nagrobki w formie:
– dwuramiennych krzyży z płaskownika z prostokątną ramką u podstawy (typ ф), osadzonych na zakończonych półkuliście betonowych cokołach,
– kutych dwuramiennych krzyży (typ л), osadzonych na zakończonych półkuliście betonowych cokołach,
– kutych krzyży łacińskich o ramionach od góry spiętych blaszanym zadaszeniem, od dołu spiętych prętami, osadzonych na zakończonych półkuliście, betonowych cokołach (typ E),
– żelaznych krzyży łacińskich z szerokiego płaskownika z motywem żelaznej kraty i dwuspadowym zadaszeniem z ząbkowanej blachy (typ B), osadzonych na betonowych cokołach o obłych krawędziach.
Na krzyżach umieszczone są okrągłe, owalne lub prostokątne, emaliowane tabliczki z informacjami o pochowanych.

Na cmentarzu pochowano 56 żołnierzy austro-węgierskich, 3 niemieckich i 39 rosyjskich i 2 żołnierzy serbskich w 53 grobach pojedynczych i 12 zbiorowych. Pochowani na tym cmentarzu żołnierze austro-węgierscy należeli do bardzo wielu jednostek: do 4, 5, 39, 40, 76 i 89 pułku piechoty, 11,12, 13,15, 18, 22, 31 i 36 pułku piechoty landwehry, 5,12,13,18 i 20 pułku piechoty honwedu, 3 pułku huzarów, 2 pułku huzarów honwedu, 33 pułku artylerii polowej, 5 i 11 batalionu taborów, 10 batalion saperów oraz 4 i 9 kompanii kolejowej. Żołnierze niemieccy należeli do 38 pułku piechoty landwehry, a żołnierze rosyjscy do 300 pułku piechoty i 126 pułku dragonów. Serbowie przynależeli do 15 pułku piechoty i 3 pułku ułanów. Nie do końca wiadomo, skąd wzięli się żołnierze serbscy, Serbia bowiem w owym czasie była w stanie wojny z Austro-Węgrami. Być może byli to żołnierze walczący w armii rosyjskiej jako ochotnicy.
Cmentarz zachowany jest w bardzo dobrym stanie, wszystkie krzyże żeliwne istnieją. Został odremontowany i jest regularnie pielęgnowany.